Kom binnen en neem deel aan de vreugde van uw Heer!

Beste vrienden,

dat is tenminste een taal die wij begrijpen! Wanneer het om Geld gaat is het toch duidelijk en klaar. Wanneer wij aan iemand Geld toevertrouwen, dan willen we dat achteraf ook terug. En hoe hoger het bedrag, hoe hoger de winst die we er willen uithalen.

Die taal begrijpen wij, en Jezus had geen beter voorbeeld kunnen vinden. Ook God reageert tamelijk zuur wanneer wij met zijn kapitaal lichtzinnig omgaan en wanneer wij zijn vermogen uit pure domheid slecht of niet beleggen.

Nu moeten we ons alleen nog maar afvragen wat voor kapitaal God hier zou willen beleggen. Want dat het bij Hem niet om Geld gaat, dat hebben we intussen toch al wel begrepen; maar wat is het dan dat Hij ons hier toevertrouwt?  Wat moeten wij in waarde vermeerderen? En wat is het wat Hij van ons met samengestelde intrest terugeist

Er is natuurlijk die alom gekende uitleg die zo gekend is dat hij zelfs ons taalgebruik heeft beïnvloed. Niet voor niets spreken wij, uitgaand van deze parabel uit het Evangelie, van talenten! Talenten hebben wij gekregen, innerlijke mogelijkheden die we kunnen ontwikkelen en uitbouwen. 

Maar ik ben ervan overtuigd dat er achter dit evangelie nog veel meer schuilgaat. Ik denk dat Jezus meer bedoelt dan alleen maar talenten en aanleg of begaafdheid.   

God vertrouwt ons heel wat andere zaken aan. Zaken die voor Hem het waardevolste op de wereld zijn. Veel waardevoller dan alle schatten die wij ons kunnen voorstellen. Wat God ons namelijk toevertrouwd zijn mensen! Net zoals hij aan de dienaren in het evangelie grote schatten overhandigt, vertrouwt Hij aan ieder van ons mensen toe.   

Ouders vertrouwt Hij hun kinderen toe. Mensen die een tijd bij hen inwonen, die door de ouders behoed worden, voor wie ze zorgen en voor wier ontwikkeling ze zo goed mogelijk bijdragen.

Later worden de ouders aan de kinderen toevertrouwd, ze kunnen hen in hun ouderdom bijstaan en er mee toe bijdragen dat hun levenskwaliteit niet meer lijdt dan nodig.  

Aan hem of haar wordt de partner toevertrouwd en aan ons allen al diegenen die zich niet zelf kunnen behelpen, die gewoon onze hulp nodig hebben. Ook hun lot legt God mee in onze handen.  

God vertrouwt ons andere mensen toe, hij legt hun toekomst mee in onze handen.

En op die manier vertrouwt Hij ons toe aan elkaar – zelfs over zeeën en oceanen heen.

We kunnen elkaar iets schenken, we kunnen elkaars leven verrijken en laten toenemen, we kunnen elkaars leven een gans andere kwaliteit geven. Wij kunnen dat! En God vertrouwt er ook op dat we het doen!   Hij bouwt erop dat het vertrouwen dat Hij in ons investeert, dat dat vertrouwen ook de nodige intrest zal opbrengen.

Natuurlijk weet God ook dat wij geen mirakels zullen volbrengen. Hij weet zelfs veel beter dan wijzelf dat wij nu niet bepaald de belegging met de hoogste opbrengst zullen zijn; Maar onze God is niet zozeer geïnteresseerd aan een snelle winst. Voor Hem volstaat het dat wij samen, langzaam, stap voor stap, dichter bij de volheid van het leven komen.  

En ook wanneer de oogst maar klein is en de opbrengst mager, wanneer wij erin slagen om Gods vertrouwen niet heel erg te ontgoochelen, dan kunnen we eropaan dat Hij ons op het einde, wanneer Hij ons rekenschap vraagt ook zal zeggen: “Ge waart een kleine maar trouwe dienaar, kom binnen en neem deel aan de vreugde van Uw Heer; Amen